Web adreslerinin resmi ismi URL'dir (Uniform Resource Locator). Ingilizce'den bire bir çevirirsek "Standart Kaynak Bulucu" pek anlam ifade etmeyebilir ama, bu adresler sayesinde aradiginiz Web sayfalarini bulursunuz diyebiliriz. Her Web sayfasi sadece kendine ait bir URL'ye sahiptir.
Örnegin http://www.theglencecafe.tr.gg bir URL'dir..

Bu URL üç bölümden olusur. Soldan saga okursak:
1) Protokol (http://, ftp://, news: vb.);
2) Alan adi (protokolden, ondan sonraki bölü isaretine kadar olan kisim; www.theglencecafe.tr.gg gibi);
3) Ve dosya yolu (ilk bölü isaretinden sonraki kisim).

Simdi su adrese bakalim:http://www.theglencecafe.tr.gg
 
Bastaki http:// bize bunun World Wide Web'de yer alan bir HyperText dosyasi oldugunu söyler. Baze sitelerin alan adinin sonundaki com, bu sitenin ticari bir site oldugunu gösterir. ve (Bazi adreslerin sonunda tr, uk, jp gibi ülke kodlari da görebilirsiniz.) Dosya yolundaki content.html, Web tarayicinizda, yani ekranda görüntülenecek dosyayi, /universite/ozel/ ise content.html dosyasinin bu sunucuda hangi klasörde bulundugunu belirler.
Burada bir noktayi belirtmek gerekirse, çogu Internet yaziliminda protokolü elle yazmaniza gerek yoktur. Örnegin Internet Explorer ve Netscape Communicator'de Web sitelerinin adreslerinin basina "http://" eklemenize, CuteFTP programinda "ftp://" eklemenize, veya Outlook Express ve Netscape Messenger'da "news:" eklemenize gerek yoktur; program bunu otomatik ekler.